W tej grze bierze udział 4 lub 6 osób – 2 (3) na scenie i 2 (3) poza sceną. Osoby na scenie mogą tylko poruszać ustami, osoby spoza sceny dostarczają dialogi. Gospodarz wybiera tytuł filmu jaki mają odegrać.
Odmiany
Jeśli dysponujecie rzutnikiem w sali występu, możecie to wykorzystać i użyć do gry urywków filmów.
Zobacz też: Dubbing języków
Angielski tytuł gry: Dubbed Movie
Gracze stają w rzędzie. Publiczność podaje tytuł historii. Można również wziąć gatunek, w jakim historia ma się dziać. Jeden z graczy jest dyrygentem, który wskazuje osobę, która ma opowiadać historię. Może on dowolnie zmieniać opowiadającego historię, który musi kontynuować historię od punktu, w którym skończyła osoba poprzednia, nawet jeśli było to przerwanie wpół zdania czy nawet słowa. Gra kończy się, gdy historia dociera do puenty.
Odmiany
Każdemu graczowi opowiadającemu można przypisać jakąś charakterystykę, np. „skupia się na opisach przyrody”, „chce uśmiercić głównego bohatera”, „opowiada tą historię swojemu kotu” itp. Ta odmiana jest znana jako Dyrygent stylowy.
Zobacz też: Historia albo śmierć
Angielski tytuł gry: Conducted Story
Filmy
Gracze stają w rzędzie. Gospodarz pyta publiczność o sugestię czegoś, na co można poderwać. Gracze podają więc sugestie tekstów na podryw zawierających się w podanej przez publiczność kategorii.
Odmiany
Zamiast gry typu wolnego można to grać jako regularną grę. W tym przypadku na scenę zaprasza się jedną panią. Kilku graczy kolejno podaje teksty na podryw oparte o sugestię publiczności. Jeśli tekst będzie słaby, zaproszona pani wraz z publicznością ma prawo uśmiercić gracza słowem „Giń”.
Źródło
Gra została wymyślona przez gdańską grupę impro: W Gorącej Wodzie Kompani
Zobacz też: Najgorsze na świecie. Zobacz też: Scenki z kapelusza.
Przed występem poproś publiczność by napisała na kawałkach papieru jakieś proste zdanie. Wszystko dozwolone.
W tej grze biorą udział dwie osoby. Poproś publiczność o miejsce lub zawód, a graczom daj po 3 kartki. Wkładają oni je do kieszeni bez spoglądania na nie.
Potem odgrywana jest scenka, w której w dowolnym momencie gracze zastępują to co mogliby powiedzieć kwestią z kartki, którą wyciągnęli z kieszeni. Muszą oni włączyć tą kwestię do scenki.
Uwagi
Próbuj unikać podobnych sytuacji: „Jak to mówi moja babcia” – to ty jako postać chcesz powiedzieć coś, co jest zapisane na kartce. Nie próbuj wkładać tych słów w czyjeś usta.
Zobacz też grę Zdania, która również używa napisanych przez publiczność kwestii.
Angielski tytuł gry: Pockets
Filmy
Ad Hoc i Mariusz Kałamaga – Karteczki
Afront – Kwestie z kieszeni – Fabryka kisielu
W tej grze grana jest scenka, w której w dowolnym momencie gracz może powiedzieć „yyy” i poprosić publiczność o pomoc. Cokolwiek zostanie dopowiedziane, musi być uzasadnione i włączone do scenki.
Przykłady:
Znane również jako Sufler.
Angielska nazwa gry: Hesitation
Filmy
W tej grze biorą udział 4 osoby – 2 na scenie i 2 poza sceną. Gospodarz zbiera od publiczności sugestie języków, w jakich będzie się odbywała scenka. Osoby na scenie będą imitowały te języki, a osoby spoza sceny dostarczały tłumaczenie w postaci „tekst -> tłumaczenie”. Po zebraniu sugestii języków publiczność wybiera miejsce scenki lub tytuł filmu. Gospodarz co jakiś czas zmienia języki.
Zobacz też Dubbing filmu
Angielska nazwa gry: Foreign Movie
Odgrywana jest scenka, w której można posługiwać się tylko i wyłącznie pytaniami. Gracz, który użyje zdania twierdzącego zamiast pytania lub za długo będzie się zastanawiał, zostaje odesłany ze sceny przez publiczność (krzyczy ona „Giń” lub po prostu buczy), a na scenie pojawia się kolejna osoba. Nowy gracz przejmuje postać gracza schodzącego.
Uwagi
Pomimo tego, że pytania często są niemile widziane w improwizacji (patrz Pytania i Unikanie), w tej grze chodzi o to by przy ich pomocy budować historię. To oznacza, że każde pytanie powinno dostarczać jakichś informacji oraz powinno posuwać akcję do przodu. W związku z tym kolejni gracze powinni zaakceptować wszystkie informacje, jakie pojawiły się w poprzednich pytaniach.
Znane również jako po prostu Pytania.
Angielska nazwa gry: Only Questions
Filmy
Przed występem poproś publiczność o zapisanie na kartkach jakiegoś prostego zdania. Te kartki są wrzucane do wielkiego wiadra.
Odgrywana jest scenka, w której w dowolnym momencie gracze mogą się posłużyć kartką z wiadra zamiast wymyślić samemu zdanie. Wszystko jest akceptowane, stawka jest cały czas podbijana i wszystko jest używane.
Znane również jako: Wiadro
Zobacz też: Kwestie z kieszeni
Angielska nazwa gry: Pokets
Ta gra jest bardzo podobna do Frizów, z tą różnicą, że to gospodarz krzyczy „Stop!” i wprowadza kolejnego gracza. Jeśli nie macie gospodarza, jeden z graczy może krzyczeć „Stop!” i wprowadzać kolejnych graczy.
Wiele grup uważa tą grę za bardziej ekscytującą niż zwykłe Frizy, gdyż gracze nie widzą dziejącej się scenki i przez to są mniej przygotowani i dzięki temu rodzą się bardziej szalone pomysły.
Można w tej grze wykorzysać moderatora, który przerywa scenkę i wybiera którzy gracze mają się zmienić lub dołączyć do scenki.
Angielski tytuł gry: Blind Freeze
Filmy
Dwójka gracze uczestniczy w scence. W dowolnym momencie jeden z graczy spoza sceny krzyczy „Stop!”. Gracz ten klepie jedną z osób na scenie i ją zmienia. Obaj gracze zaczynają nową scenkę w oparciu o aktualne pozycje.
Uwagi
Sposób, w jaki grana jest ta struktura jest często przeciwna do idei dobrej improwizacji, gdyż większość grup dość szybko się zmienia i przez to nie pozwalają rozwinąć historii. Jeśli jest ta struktura grana w ten sposób, to bardziej gra na dowcipy i szybkie puenty, więc lepiej prezentować tą grę na początku występu, jako rozgrzewkę graczy i widowni.
Można też chwilę odpocząć i grać każdą scenkę przez kilka minut i zobaczyć jak się rozwinie, a zmiana następuje dopiero na koniec sceny.
By uniknąć powtórzeń, zobacz Frizy w ciemno oraz 1-2-3-4 jako rozwinięcia tej gry.
Angielski tytuł gry: Freeze Tag