Magazyn

Niech gracze spokojnie chodzą po sali. Powiedz im, że są w ogromnym magazynie z dużą liczbą regałów i szafek pełnych różnych przedmiotów.

Niech gracze sięgną wezmą coś z półki i nazwą to. Gracze nie powinni myśleć wcześniej, tylko wyciągnąć ręce i pantomimicznie wyciągnąć coś z szafki i zobaczyć co mają. Gdy już nazwą przedmiot, odkładają go, idą w kierunku kolejnej szafy i podnoszą coś innego

Uwagi

Jeśli to ćwiczenie jest dla graczy trudne, wykonaj najpierw ćwiczenie Prezenty

Zobacz też: Dary z nieba

Angielska nazwa ćwiczenia: Warehouse

Kategoria: Gry | Możliwość komentowania Magazyn została wyłączona

Rzeźbiarze

Najlepiej wychodzi przy parzystej liczbie graczy. Podziel graczy na dwie grupy. Pierwsza grupa tworzy koło na środku sali, twarzami do zewnątrz. Gracze z drugiej grupy stają naprzeciwko pierwszej.

Gracze w środku są gliną lub kamieniem, a ci z zewnątrz rzeźbiarzami. Niech każdy rzeźbiarz zrobi coś ze swoim materiałem. Potem rzeźbiarze przesuwają się o jedno miejsce. Teraz wszyscy stoją przed rzeźbą kogoś innego. Niech coś z nią zrobią i przesuną się dalej o jedno miejsce. Powtarzać aż gracze nie znajdą się przy swojej pierwotnej rzeźbie.

Następnie poproś rzeźbiarzy by przedstawili swoje prace i je nazwali.

Odmiany

Każda statua lub rzeźba ma wbudowany moduł głosowy i może mówić tylko jedno zdanie. Pozwól graczom włączyć moduł na koniec przedstawiania pracy.

Uwagi

To świetne ćwiczenie by zobaczyć kto w nowej grupie jest Panem Milusińskim. Gracze, którzy ustawiają rzeźby w pozycjach bolesnych lub niemożliwych do utrzymania są w tym ćwiczeniu widoczni.

Inną rzeczą, na którą trzeba uważać jest niszczenie tego co stworzył poprzedni rzeźbiarz. Chodzi o to by stworzyć coś razem, a nie niszczyć robotę poprzednika tak, by przeforsować swój pomysł. Zwróć na to uwagę grupie pytając ich, kiedy wrócą do swoich rzeźb, na ile to co widzą wygląda jak oryginał.

Angielska nazwa ćwiczenia: Sculptors

Kategoria: Gry | Możliwość komentowania Rzeźbiarze została wyłączona

Rozgrzewka fizyczna

Poróbcie trochę prostych ćwiczeń rozciągających. Każdy w grupie prezentuje jedno ćwiczenie, reszta powtarza. Powtarzajcie aż całe ciało będzie rozciągnięte.

Uwagi

Jako żart, spróbujcie porozciągać nierozciągalne części ciała: oczy, uszy, włosy, nos, paznokcie u stóp.

Znane również jako: Rozciąganie

Angielska nazwa ćwiczenia: Stretching

Kategoria: Gry | Możliwość komentowania Rozgrzewka fizyczna została wyłączona

Szkielet historii

To pomysł/narzędzie do pracy nad szkieletem każdej historii. Chodzi o to by pokazać model dobrze skonstruowanej historii, która zaczyna się od ustanowienia rutyny, potem następuje zdarzenie burzące rutynę, środek pokazuje konsekwencje złamania rutyny, punkt kulminacyjny, które prowadzi do zakończenia, i samo zakończenie. Wygląda to tak:

  • Dawno, dawno temu…
  • Każdego dnia…
  • Ale pewnego dnia…
  • Z tego powodu…
  • Wtedy…
  • Dlatego…
  • Aż w końcu…
  • I od tego czasu…

Oto jak te kwestie wiążą się z konkretnymi elementami dobrze zbudowanej historii:

Początek ustala rutynę: Dawno, dawno temu… Każdego dnia…

Zdarzenie łamie rutynę: Ale pewnego dnia…

Rozwinięcie pokazuje konsekwencje zerwania rutyny:

Z tego powodu…
Wtedy…
Dlatego…

Punkt kulminacyjny zaczyna dążyć do zakończenia historii: Aż w końcu…

Zakończenie: I od tego czasu…

The Resolution And, ever since then…

Ta struktura uczy graczy jak rozwijać historię poprzez zmiany. Istnieją setki odmian tej struktury. Oto jedna z nich.

  • Porządek: Dawno, dawno temu… i każdego dnia…
  • Nieporządek: Ale pewnego dnia…
  • Poszukiwanie rozwiązania: … i dlatego … i wówczas … aż w końcu …
  • Nowy porządek: … i od tego dnia …

Źródło

Oryginalny szkielet historii opracował Kenn Adams, autor książki The Art of Spontaneous Theater.

Angielska nazwa ćwiczenia: Story Spine

Kategoria: Gry | Możliwość komentowania Szkielet historii została wyłączona

Podzielona scena

Podziel scenę na pół. Prawa strona sceny staje się lewą i vice versa. Miejsce podziału na środku staje się 'ścianą’.

Zagraj scenkę z czterema graczami, ale tylko dwoma postaciami. Kiedy gracz schodzi do kulisu z lewej strony, jego postać grana przez innego gracza powinna wejść z prawej strony.

Postać powinna zostać taka sama, mimo, że jest grana przez innego gracza.

Uwagi

Nie można przekraczać środka sceny. Jeden z graczy może zdecydować się zrobić dziurę w ścianie, ale przejście przez nią sprawi, że postać pojawi się nagle z drugiej strony pokoju. Ciężko to uzasadnić.

Angielska nazwa gry: Split Screen

Kategoria: Gry | Możliwość komentowania Podzielona scena została wyłączona

To brzmi jak ta piosenka

Grana jest scenka. W dowolnym momencie jeden z graczy może zatrzymać scenkę mówiąc „To brzmi jak ta piosenka”, po czym gracz (lub gracze) śpiewają piosenkę opartą o ostatnie wypowiedziane zdanie lub ostatnio wykonaną czynność.

Angielska nazwa gry: Sounds Like a Song

Kategoria: Gry | Możliwość komentowania To brzmi jak ta piosenka została wyłączona

Efekty dźwiękowe

Odgrywana jest scenka, w której jeden lub więcej graczy poza sceną dostarczają efekty dźwiękowe. Gracze na scenie mogą mówić, ale nie mogą robić żadnych innych dźwięków. Chodzi o to by ludzie przy efektach dźwiękowych dodawali coś od siebie do sceny, a nie tylko wspomagali grających.

Odmiany

Niektóre grupy angażują osoby z publiczności do robienia dźwięków. Znane również jako Dźwięki z publicznością.

Angielska nazwa gry: Sound Effects

Kategoria: Gry | Możliwość komentowania Efekty dźwiękowe została wyłączona

Wesele

Świetna grupowa gra na słuchanie. Inspiracją do stworzenia tej gry jest angielskie porzekadło na temat wesela. „Coś starego, coś nowego, coś pożyczonego, coś niebieskiego” (something old, something new, something borrowed, something blue).

Bierze udział 5 graczy. Jeden gracz, panna młoda, wychodzi. Pozostali czterej gracze dostają od publiczności jedną z następujących rzeczy:

  • Coś starego
  • Coś nowego
  • Coś pożyczonego
  • Coś niebieskiego

Gracz piąty, panna młoda musi odgadnąć każdy z przedmiotów pozostałych czterech graczy. Gra kończy się gdy czwarty przedmiot zostanie odgadnięty.

Gracze dają wskazówki pannie młodej, ale nie mogą wprost jej powiedzieć kim są i co mają. W tej kwestii gra przypomina Przyjęcie.

Uwagi

Gra wychodzi najlepiej gdy gracze pomagają wskazówkami również określać przedmioty innych postaci. Gracze mogą „być” przedmiotem lub po prostu mieć przedmiot i przedstawiać go pannie młodej podsuwając wskazówki. Przykład: coś starego – liczydło, coś nowego – iPhone, coś pożyczonego – piła mechaniczna, coś niebieskiego – płetwal błękitny. Bardzo ważne jest by gracze (nie panna młoda) zwracali uwagę na przedmioty pozostałych i mogli dawać wskazówki do ich przedmiotów.

Źródło

Ćwiczenie przypisywane jest grupie Scared Sciptless Improv.

Angielska nazwa ćwiczenia: Something Old Something New

Kategoria: Gry | Możliwość komentowania Wesele została wyłączona

Drzwi solowe

Ćwiczenie indywidualne. Wejdź jako postać przez drzwi. Jasno określ  przestrzeń (wchodząc przez drzwi). W tej przestrzeni zwróć się do swojej postaci jako inna postać, potem jedna z tych postaci (znowu ty) wychodzi (przez te same drzwi lub inne/okno/dziurę/cokolwiek.

Rób to ćwiczenie dość szybko i długo, by wyczerpać swoje łatwe postaci. Możesz zachować sobie interesujące postaci po tym jak je odkryjesz w ćwiczeniu.

Świetne ćwiczenie na ustalenie Platformy. To jak solowa wersja gry Ding postaci.

Angielska nazwa ćwiczenia: Solo Doors

Kategoria: Gry | Możliwość komentowania Drzwi solowe została wyłączona

Opowieść dla krzeseł

Ćwiczenie indywidualne. Opowiedz historię dla kilku krzeseł. Dowolną historię, sama historia też nie ma znaczenia. W trakcie opowiadania graj też postaci. Możesz w międzyczasie stosować narrację.

Stwórz taką historię, w której łatwo będzie ustalać postaci. Zacznij na przykład od słów „Marta nie lubiła wychodzić z domu” – co podpowie ci, że masz grać postać, która boi się wychodzić na zewnątrz.

Angielska nazwa ćwiczenia: Story to a Chair

Kategoria: Gry | Możliwość komentowania Opowieść dla krzeseł została wyłączona