Dość oczywiste. Scenka odgrywana w ciemnościach. Zobacz też: Nietoperz.
Uwagi
Jeśli w teatrze jest naprawdę ciemno poruszanie się po scenie może wywoływać sporo przeszkadzającego hałasu. Możecie zrobić audycję radiową, w której gracze po prostu siedzą na scenie i zapewniają słowa i dźwięki do sceny. Znane również jako Radio.
Angielska nazwa gry: Scene in the Dark
Improwizatorzy stoją w kole. Gracz w środku rozpoczyna opowiadać historię. W dowolnym momencie inny gracz może wejść do środka, zająć miejsce środkowego gracza i kontynuować monolog. Przejścia oczywiście powinny być gładkie.
Odmiany
Zamiast gładkiego przechodzenia spróbujcie 'walczyć’ o opowiadanie historii, przepychając się przed innych. Znane również jako Parcie na szkło.
Angielska nazwa gry: Communal Monologue
Gracze są w parach. Jeden gracz przyjmuje pozycję używając wszystkich części ciała. Drugi gracz dopełnią tę pozycję owijając się wokół/nad/obok pierwszego gracza bez dotykania go. Pierwszy gracz wówczas dopełnia pozycję drugiego gracza w innej pozycji, również bez dotykania.
W następnym kroku zróbcie to sami, ale opowiadajcie historię po zdaniu, mówiąc je gdy się poruszacie.
Angielska nazwa gry: Complete Bodies
To zaczyna się jak Koło skojarzeń: gracze stoją w kole, ustalają rytm i luźno mówią skojarzenia ze słowem poprzedniego gracza. Kiedy to już będzie działać, trener lekko stuknie ręką w ramiona graczy trzy razy:
Pierwszy raz: gracze zamykają oczy, ale kontynuują mówienie skojarzeń zgodnie z rytmem
Drugi raz: wszyscy zaczynają chodzić po sali (ostrożnie!) mając wciąż zamknięte oczy. Gracze muszą rozpoznać głos swojego byłego sąsiada z koła by wiedzieć kiedy jest ich tura.
Trzeci raz: gracze, mając cały czas zamknięte oczy i wciąż podając skojarzenia, próbują odtworzyć koło.
Ćwiczenie kończy się gdy gracze stoją w kole. Trener powinien uważać na graczy by na nic nie wpadli. Dobrze jest też nieco uprzątnąć salę.
Angielski tytuł gry: Blind Association Cricle
Dwóch graczy improwizuje scenkę i dokonuje silnie fizycznych i wokalnych wyborów. Scena jest grana dopóki nie wiemy kim są bohaterowie. Potem role się odwracają i gracze grają postać drugiej osoby, w tej samej scence w tym samym miejscu.
To ćwiczenie na słuchanie i obserwację fizycznych ofert i pomaga graczom oderwać się od swojej gamy postaci.
Angielska nazwa gry: Character Swap
Dwoje graczy mówi jednocześnie po (mocnym) zdaniu początkowym. Po tym, trzymając się obu zdań, znajdźcie scenkę, dla której oba te zdania są logiczne.
Odmiany
Zrób to samo, ale niech gracze reagują na zdanie początkowe jednocześnie. Potem niech pierwsi gracz zareagują jednocześnie na reakcję. To dość trudne, ale uczy tego jak ważne jest się wzajemnie słuchać.
Angielska nazwa gry: Double Opening
Świetna gra na Status.
Grają 4 osoby. Poproś osobę z publiczności by wybrała cztery karty z talii i przymocuj je do czoła każdego gracza, by dana osoba jej nie widziała, ale pozostali widzieli. Do przymocowania użyj gumki lub kawałka nitki.
Chodzi o to by zaimprowizować scenkę, w której hierarchia statusu postaci jest określona przy pomocy kart. Gracze nie znają swoich statusów, więc pozostali gracze muszą im pomóc zgadnąć.
Uwagi
Określ miejsce, gdzie status jest ważny. Przykładowo może być to pałac króla czy instytucja gdzie panuje silna biurokracja (ZUS).
Odmiany
Gracze widzą tylko swoje karty, a nie innych.
Daj graczom kilka kart i pozwól im zmieniać je w czasie sceny. Statusy powinny być zmieniane w adekwatny sposób.
Jako ćwiczenie pozwól graczom grać scenę a potem poproś ich by stanęli w kolejności według kart by zobaczyć czy dobrze ocenili swoje statusy.
Angielska nazwa gry: Card Status
Świetna gra do ćwiczenia słuchania.
Udział bierze 4 graczy, jeden z nich opuszcza salę. Wybierzcie środek transportu i przedmiot. Chodzi o to, by gracz czwarty zgadł środek transportu a potem użył przedmiotu by porwać innych. Na końcu wybierzcie cel jaki porywacz ma osiągnąć.
Gracze podają wskazówki porywaczowi, ale nie mogą konkretnie powiedzieć porywaczowi co ma robić, czego ma użyć ani dlaczego. Znane również jako Buntownik bez pomysłu.
Uwagi
Ta gra działa najlepiej jeśli gracze ryzykują. Jeśli zrobią coś „źle” lub użyją złego przedmiotu publiczność prawdopodobnie będzie się śmiała, co będzie wystarczającym sygnałem, że gracz idzie w złą stronę.
Angielski tytuł gry: Hijacker
Grę zaczyna 4-6 graczy. Potem publiczność odsyła jednego gracza ze sceny. Pozostali gracze odgrywają jeszcze raz tą scenkę powtarzając wszystko co się stało za pierwszym razem. Potem kolejna osoba zostaje wyeliminowana. Jest to powtarzane dopóki ostatnia osoba nie będzie musiała samodzielnie odtworzyć scenkę.
Są różne możliwości powtórzenia oryginalnej scenki, nawet z jednym graczem na scenie. Gracz może wykonać monolog, zagrać wszystkie osoby sam, co uzna za stosowne.
Można to grać na pokazach improwizacji, ale jest to też świetne ćwiczenie na słuchanie i koncentrację.
Znane również jako: Robinson
Angielski tytuł gry: Survivor
Świetne ćwiczenie do nauczenia improwizatorów słuchania siebie nawzajem. Ćwiczenie polega na dialogu dwóch osób. Każdy gracz, zanim się odezwie, musi poczekać 5 sekund, zanim odpowie. Chodzi o to, żeby improwizatorzy mieli świadomość tego co do nich mówią, jak zostało to powiedziane i dlaczego.
Angielski tytuł gry: Pause