Podziel scenę na 4 strefy i przypisz każdej inną emocję. Gracze improwizują scenkę, ale muszą okazywać emocje przypisane do strefy w której stoją.
Uwagi
Zachęć graczy do poruszania się by zmieniać emocje. Nie zapomnij uzasadnić zmian emocji.
Znane również jako: Kwadraty Emocji
Angielski tytuł gry: Emotional Quadrants
Dwóch lub trzech graczy odgrywa 1-minutową scenkę, w której jedna z osób musi umrzeć.
Uwagi
Powiedz graczom by zaskakiwali. Dlaczego nie umrzeć 5 sekund po rozpoczęciu scenki i pozostawić pozostałym graczom znalezienie wytłumaczenia śmierci.
Angielski tytuł gry: Death in a Minute
Zwykle to gra dla 4 ludzi, ale można też w nią zagrać w więcej lub mniej osób.
Publiczność wybiera jakąś rodzinną czynność, po czym improwizatorzy mogą zacząć scenkę.
Jak tylko wszystkie postaci i związki pomiędzy nimi zostaną ustalone, zatrzymaj scenkę, wybierz gracza i poproś publiczność o emocję dla tego gracza. Potem scena toczy się dalej, a gracz jest przepełniony tą emocją.
Powtarzaj to aż wszyscy gracze dostaną emocję. Scena musi się rozwijać po każdym rozdaniu emocji, a gracze powinni Uzasadnić swoje emocje.
Angielski tytuł gry: Emotional Family
Odgrywana jest scenka, w której można posługiwać się tylko i wyłącznie pytaniami. Gracz, który użyje zdania twierdzącego zamiast pytania lub za długo będzie się zastanawiał, zostaje odesłany ze sceny przez publiczność (krzyczy ona „Giń” lub po prostu buczy), a na scenie pojawia się kolejna osoba. Nowy gracz przejmuje postać gracza schodzącego.
Uwagi
Pomimo tego, że pytania często są niemile widziane w improwizacji (patrz Pytania i Unikanie), w tej grze chodzi o to by przy ich pomocy budować historię. To oznacza, że każde pytanie powinno dostarczać jakichś informacji oraz powinno posuwać akcję do przodu. W związku z tym kolejni gracze powinni zaakceptować wszystkie informacje, jakie pojawiły się w poprzednich pytaniach.
Znane również jako po prostu Pytania.
Angielska nazwa gry: Only Questions
Filmy
Przed występem poproś publiczność by napisała na kawałkach papieru jakieś proste zdanie. Wszystko dozwolone.
W tej grze biorą udział dwie osoby. Poproś publiczność o miejsce lub zawód, a graczom daj po 3 kartki. Wkładają oni je do kieszeni bez spoglądania na nie.
Potem odgrywana jest scenka, w której w dowolnym momencie gracze zastępują to co mogliby powiedzieć kwestią z kartki, którą wyciągnęli z kieszeni. Muszą oni włączyć tą kwestię do scenki.
Uwagi
Próbuj unikać podobnych sytuacji: „Jak to mówi moja babcia” – to ty jako postać chcesz powiedzieć coś, co jest zapisane na kartce. Nie próbuj wkładać tych słów w czyjeś usta.
Zobacz też grę Zdania, która również używa napisanych przez publiczność kwestii.
Angielski tytuł gry: Pockets
Filmy
Ad Hoc i Mariusz Kałamaga – Karteczki
Afront – Kwestie z kieszeni – Fabryka kisielu
W tej grze grana jest scenka, w której w dowolnym momencie gracz może powiedzieć „yyy” i poprosić publiczność o pomoc. Cokolwiek zostanie dopowiedziane, musi być uzasadnione i włączone do scenki.
Przykłady:
Znane również jako Sufler.
Angielska nazwa gry: Hesitation
Filmy
Przed występem poproś publiczność o zapisanie na kartkach jakiegoś prostego zdania. Te kartki są wrzucane do wielkiego wiadra.
Odgrywana jest scenka, w której w dowolnym momencie gracze mogą się posłużyć kartką z wiadra zamiast wymyślić samemu zdanie. Wszystko jest akceptowane, stawka jest cały czas podbijana i wszystko jest używane.
Znane również jako: Wiadro
Zobacz też: Kwestie z kieszeni
Angielska nazwa gry: Pokets
To jest tak naprawdę ćwiczenie na słuchanie, pomimo, że jest to grane dla publiczności jako Długa forma.
Zasadniczo, to jest Harold, gdzie wszyscy gracze siedzą z zamkniętymi oczami. W przypadku występu ta forma jest grana z wyłączonymi światłami na scenie.
Zobacz też: Nietoperz
Angielska nazwa formatu: Blind Harold
Gracze odgrywają scenkę w miejscu, gdzie znajduje się wielka kałuża tłuszczu. Coś niesmacznego. Gracze muszą poruszać się w tej kałuży w czasie scenki, ale ich postaci nie powinny wiedzieć, że są w Plamie tłuszczu.
Angielski tytuł gry: Big Blob
By zagrać w tę grę poproś publikę o temat wywiadu telewizyjnego. Potem dwójka graczy przeprowadza wywiad wstecz. To znaczy, że pierwsze zdanie w scence jest tak naprawdę ostatnim zdaniem wywiadu. Przykład: Dziękuję za to rzeczowe wytłumaczenie. (do gościa) Dziękuję wszystkim widzom za oglądanie, do zobaczenia za tydzień. I od tego momentu gracze kierują się w stronę początku wywiadu.
W tej grze można stosować wiele trików. Przykładowo można wkręcać graczy w wyjaśnienia. Przykład: „Dziękuję za tą bardzo żywiołową odpowiedź”, zmuszając drugiego gracza do zrobienia czegoś żywiołowego.
Odmiany
Trik z „graniem scenki od tyłu” może być użyty do odgrywania jakiejkolwiek improwizowanej sceny. Ta odmiana znana jest jako Scena od tyłu. W ten sposób nie koncentrujesz się tylko na dowcipach, ale także na Pracy z rekwizytem.
Angielska nazwa gry: Backwards Interview