Bajka musicalowa wymaga 5-7 graczy i muzyka. Poproś publiczność o style muzyczne dla każdego gracza, potem poproś publiczność o sugestię ulubionej bajki z dzieciństwa. Gracze na zmianę śpiewają bajkę każdy w swoim stylu. Każdy gracz kontynuuje historię od miejsca, w którym skończyła poprzednia osoba aż do końca bajki.
Angielska nazwa formatu: Musical Fairy Tale
Zaimprowizuj prostą scenkę. Potem scenka jest odgrywana ponownie, ale z punktu widzenia jednej z postaci. Możesz ją powtarzać kilka razy, z różnych punktów widzenia.
Przypilnuj, że scenka ma związki pomiędzy postaciami, które pozwolą pokazać jasne punkty widzenia. Scenka tylko o kupowaniu butów nie prowadzi do ciekawych punktów widzenia.
Technika ta może być wykorzystywana do ćwiczenia Opowiadania: niech jeden gracz opowie o tym co mu się tego dnia przydarzyło podczas interakcji z innymi osobami. Po tym pozostali gracze mówią o tej interakcji z punktu widzenia jednej z postaci w oryginalnej historii.
Angielska nazwa gry: Point of View
Wspaniałe ćwiczenie dla improwizatorów cierpiących na chroniczne lanie wody.
Zaimprowizuj scenkę tylko w języku Gibbersih, bez tłumaczenia. Scenka powinna być oczywista dla publiczności – powinniśmy być w stanie przetłumaczyć każde zdanie w Gibberish i fabuła powinna mieć scens.
Uwagi:
Angielska nazwa gry: Just Gibberish
To ćwiczenie na grupowe opowiadanie historii. Wszyscy gracze siedzą w kole. Opowiedzą historię każdy po jednym słowie. Zdania można kończyć mówiąc „kropka”, ale nie jest to konieczne.
Uwagi
To ćwiczenie jest cięższe niż się wydaje, zwłaszcza dla początkujących. Jeśli pracujesz z początkującymi graczami, niech spróbują opowiedzieć znana historię, na przykład Królewnę Śnieżkę albo Czerwonego Kapturka. Przypomnij historię przed rozpoczęciem by się upewnić, że wszyscy znają historię. Nie bądź zaskoczony, jeśli żartownisie wplotą broń atomową czy rozpadający się samolot do historii. Jeśli to się zdarzy, zapytaj grupę czy widzi (lub wie) dlaczego historia wyszła słabo.
Możesz spróbować tego ćwiczenia jako pojedynek dla początkujących. Podziel ich na dwie grupy i niech rywalizują ze sobą. Zobacz która grupa skończy historię jako pierwsza.
Wyjaśnij graczom by trzymali się krótkich zdań. Rozwlekanie zdań poprzez łączniki typu który, i, oraz, ale prowadzi do zgubienia wątku i skupianie się na opisie.
Jeśli to jest gra występowa, można zakończyć historię morałem.
Angielska nazwa gry: Word at the Time Story
To ćwiczenie grane jest w parach. Gracze mówią po słowie (zobacz Scenka po słowie). Wybierz miejsce (np. park). Gracze muszą zobaczyć potwora, nazwać go i uciec od niego.
„Potworem” może być cokolwiek: zła wiedźma, smok, żaba z karabinem, ser pleśniowy z Francji, cokolwiek.
Odmiany
Pójdź o krok dalej i poproś graczy by nie uciekali od potwora, ale coś zrobili. Walczyli z nim, pokonali go, dali się zjeść (i kontynuować w brzuchu potwora lub w niebie/piekle), zaprzyjaźnili się z nim, ujarzmili go, ujeżdżali go, cokolwiek.
Znane również jako, od pierwszych słów, Szliśmy sobie przez las. Gracze kończą historię słowami i wtedy wyszliśmy z lasu.
Uwagi
Prawdziwym celem tego ćwiczenia jest wyrobienie nawyku do konkretnego nazywania problemu (w tym wypadku „potwora”). Wykorzystaj tę grę razem z ćwiczeniem Głos, by nauczyć graczy nazywać to co do nich mówi.
Angielska nazwa ćwiczenia: Name the Monster
Bierze udział dwóch graczy. Jeden jest panem, drugi sługą. Pan prosi sługę o coś prostego. Sługa blokuje pytanie i wyjaśnia dlaczego dana czynność nie jest możliwa. Pan to akceptuje i prosi o coś innego, co też okazuje się być niemożliwe do zrealizowania. Za każdym razem gdy sługa tłumaczy dlaczego dana rzecz jest niemożliwa do wykonania jego sytuacja się pogarsza, aż wszystko okazuje się katastrofą.
Przykład:
I tak dalej, aż okaże się, że ekipa miała imprezę, podczas której zaczęła palić się kuchnia i użyli wody z oczka wodnego by ugasić pożar, i tak dalej. W końcu jedynym pomieszczeniem, które pozostało w nienaruszonym stanie jest gabinet pana, a cała reszta posiadłości spłonęła a wszyscy słudzy nie żyją. A wszystko z całkiem logicznego powodu.
Chodzi o to by sługa łączył wszystkie elementy, o jakich wspomina pan, w jedną katastrofę. W tym aspekcie ta gra przypomina grę Borys.
Angielska nazwa gry: Master Servant Disaster
Dobre ćwiczenie na słuchanie.
Wybierz miejsce scenki i dwóch graczy. Powiedz każdemu z graczy do czego mają nakłonić drugą osobę. Żaden z graczy nie wie do czego będzie zmuszony przez drugą osobę. Graczom nie wolno bezpośrednio powiedzieć drugiej osobie co mają zrobić.
Przykład: Koloseum. Jeden gracz ma nakłonić drugiego gracza do zjedzenia piasku z areny, a drugi ma nakłonić pierwszego do zawiązania supła na ogonie lwa.
Uwagi
Ćwiczenie wychodzi najlepiej gdy gracze ryzykują. Jeśli zrobią nie to co trzeba publiczność pewnie tylko się zaśmieje, co powinno być wystarczającym znakiem, że idą w złą stronę.
Angielska nazwa gry: Double Endowments
Dwóch graczy gra w scenę przesłuchania. Jeden z nich jest przesłuchującym, a drugi podejrzanym. Przesłuchujący podaje podejrzanemu losowe niezwiązane ze sobą elementy, które podejrzany musi jakoś połączyć i wpaść w (coraz większe) kłopoty.
I jest jeszcze Borys, wielki, okrutny i niewidzialny specjalista od tortur wszelakich. Gdy przesłuchującemu nie spodoba się któraś z odpowiedzi podejrzanego (lub gdy podejrzany pogrąży się za mało), przesłuchujący może wezwać Borysa by poddał torturom podejrzanego, próbując wyciągnąć z niego przyznanie się do winy lub dalsze pogrążenie się.
Uwagi
Nie ustalamy wcześniej zbrodni
Podejrzany pantomimicznie odgrywa tortury Borysa
Przesłuchujący może powiedzieć Borysowi co ma zrobić (np. złamać nogę), ale zwykle zabawniej jest zostawić pole do popisu podejrzanemu
Jeśli tortury wydadzą się przesłuchującemu za słabe, może on wezwać Igora (również niewidzialnego), złego brata bliźniaka Borysa
Może się w trakcie okazać, że podejrzany pogrąży Borysa (który może się okazać świadkiem lub stronnikiem przestępców)
Źródło
Wymyślenie tej gry przypisuje się Keithowi Johnstone’owi.
Angielska nazwa gry: Boris
Dwoje graczy mówi jednocześnie po (mocnym) zdaniu początkowym. Po tym, trzymając się obu zdań, znajdźcie scenkę, dla której oba te zdania są logiczne.
Odmiany
Zrób to samo, ale niech gracze reagują na zdanie początkowe jednocześnie. Potem niech pierwsi gracz zareagują jednocześnie na reakcję. To dość trudne, ale uczy tego jak ważne jest się wzajemnie słuchać.
Angielska nazwa gry: Double Opening
Świetna gra do budowania postaci i grupowego opowiadania historii.
Uczestniczą w tej grze 4 osoby, zapytaj osobę z publiczności jak się nazywają i czym się zajmują.
Te 4 postaci razem zginęły i opowiedzą nam o tym jak to się stało. Gracze ustawiają się w rzędzie. Gra jest rozgrywana w trzech rundach. W każdej rundzie gracze podają informacje jak zginęli. Na końcu trzeciej rundy wszyscy powinni nie żyć.
Uwagi
Dobrze jest ryzykować, jeśli w pierwszej rundzie wszyscy gracze po prostu powiedzieli co robili w dniu swojej śmierci, i gdzie. Niezłym wyzwaniem jest złożenie tych czterech historii w całość, razem ze śmiercią wszystkich postaci pod koniec trzeciej rundy. Znane również jako Oszukać przeznaczenie.
Zobacz też Goon River jako bardziej otwarta Długa Forma wykorzystująca tę Strukturę.
Angielska nazwa gry: Voices From Heaven