Scena po słowie

To jak Dwugłowy profesor, ale z nakierowaniem na stworzenie scenki. Dwoje graczy na zmianę mówi po słowie. Scenkę zaczynają od powiedzenia kim są albo gdzie są. Przykład: „Jesteśmy-na-słonecznej-plaży”. Potem gracze odgrywają akcję i budują historię po słowie i jednocześnie ją odgrywają.

Przykład: „Zobaczyliśmy-martwego-wieloryba”, gracze powinni naprawdę zobaczyć wieloryba i go ograć. Nie muszą mówić wszystkiego co robią (Pokaż, nie mów).

Uwagi

Gracze razem przeżywają przygodę. Historia musi się przydarzać im obu, nie powinni grać przeciwko sobie.

Ponieważ gracze zwykle rozwlekają scenkę, reżyser może uciąć scenkę i powiedzieć graczom co robić. Przykład: Zróbcie wielorybowi sztuczne oddychanie.

Odmiany

Pozwól trzeciej osobie dołączyć do scenki i grać przeciwko nim. Teraz kwestie są mówione po słowie przez 3 osoby, ale mamy dwie postaci. To zwykle staje się strasznie chaotyczne – by jakoś nad tym zapanować powiedz graczowi 3 (drugiej postaci) by miał inny głos (inny ton, akcent). Mało prawdopodobne, że stworzy się interesująca historia, ale jest to dość zabawne. Znane również jako Ping Pong.

Zobacz też: Historia po słowie

Angielska nazwa gry: Word at the Time Scene

Tagi: ,

Opublikowano 29-06-2013 przez admin in category "Gry