W tej strukturze gracze grają scenkę, w której mogą mówić tylko kiedy dotykają drugiej osoby.

Uwagi

• Zabawnie jest, gdy jako miejsce akcji wybierze się miejsce, w którym ludzie zwykle się nie dotykają, jak konfesjonał czy sauna.
• Nie idź na łatwiznę dotykają po prostu ramienia partnera. Istnieje wiele możliwości dotknięcia drugiej osoby. Spróbuj przytulanie, walkę, chrzczenie, łaskotanie, itd.

Odmiany

Można odwrócić zasadę tej gry – gracz może mówić tylko jeśli nie dotyka innej osoby

Angielska nazwa gry: atoledoorg/games//Touch_to_Talk.html”>Touch to Talk

Gra dla trzech osób. Jedna jest reporterem, a pozostałe dwie są ekspertem w dziedzinie wybranej przez publiczność. Ekspert to tak naprawdę jedna osoba z dwoma głowami, która odpowiada na pytania reportera po słowie.

Znane również jako Wyrocznia: wykorzystaj starogrecką wyrocznię zamiast eksperta i niech publiczność pyta wyrocznię o różne filozoficzne aspekty, jak miłość czy sens życia.

Odmiany

Zamiast reportera możesz wykorzystać dwie osoby, które będą mówiły jednym głosem.

Reporter może podnieść stawkę, np. nakłaniając eksperta do zaśpiewania Piosenki po słowie.

Angielska nazwa gry: Word at a Time Expert

To jak Dwugłowy profesor, ale z nakierowaniem na stworzenie scenki. Dwoje graczy na zmianę mówi po słowie. Scenkę zaczynają od powiedzenia kim są albo gdzie są. Przykład: „Jesteśmy-na-słonecznej-plaży”. Potem gracze odgrywają akcję i budują historię po słowie i jednocześnie ją odgrywają.

Przykład: „Zobaczyliśmy-martwego-wieloryba”, gracze powinni naprawdę zobaczyć wieloryba i go ograć. Nie muszą mówić wszystkiego co robią (Pokaż, nie mów).

Uwagi

Gracze razem przeżywają przygodę. Historia musi się przydarzać im obu, nie powinni grać przeciwko sobie.

Ponieważ gracze zwykle rozwlekają scenkę, reżyser może uciąć scenkę i powiedzieć graczom co robić. Przykład: Zróbcie wielorybowi sztuczne oddychanie.

Odmiany

Pozwól trzeciej osobie dołączyć do scenki i grać przeciwko nim. Teraz kwestie są mówione po słowie przez 3 osoby, ale mamy dwie postaci. To zwykle staje się strasznie chaotyczne – by jakoś nad tym zapanować powiedz graczowi 3 (drugiej postaci) by miał inny głos (inny ton, akcent). Mało prawdopodobne, że stworzy się interesująca historia, ale jest to dość zabawne. Znane również jako Ping Pong.

Zobacz też: Historia po słowie

Angielska nazwa gry: Word at the Time Scene

To odmiana gry Głos. W tej grze jedna z osób ma w buzi gumę do żucia, która mówi.

Chodzi o to, że inne osoby w scenie nie wiedzą o tej gumie do żucia i przez to myślą, że to co ona mówi, tak naprawdę mówi pierwszy gracz.

Ponieważ guma do żucia jest złowroga, często pakuje właściciela w tarapaty.

Angielska nazwa gry: Evil Stick of Gum

Gracze ustawiają się w dwóch rzędach naprzeciwko siebie, jak w grze Tylko pytania. Gospodarz bierze sugestię od publiczności i gracze na przedzie grają scenkę. Nie mogą się zaśmiać i muszą sobie patrzeć prosto w oczy. Kiedy jedna z osób się blackjack choć minimalnie uśmiechnie, schodzi i w jej miejsce wchodzi kolejny gracz. Scenka może toczyć się dalej lub może być to nowa scenka w tym samym miejscu.

Zobacz też: Nic śmiesznego