Czterech graczy gra scenkę, w której jedna z osób jest eliminowana.
Uwagi
To ćwiczenie grupowe w takim sensie, że gracze powinni czuć gdzie większość grupy zmierza (patrz Kosmita Tygrys Krowa)
Powiedz graczom by się nie bali „bycia niegrzecznym” – niech będą zdecydowani w eliminowaniu (to ułatwia zadanie również graczowi eliminowanemu – patrz Pan Milusiński). Ktokolwiek zostaje eliminowany, powinien wdzięcznie to zaakceptować i zareagować odpowiednio.
Wyeliminowani gracze mogą być zdecydowani ponownie dołączyć do sceny – bardzo śmieszne nawet jeśli będzie to ogólnie ignorowane przez pozostałych.
Odmiany
Pozwól by eliminacja ewoluowała. Pozwól graczowi wyeliminowanemu wziąć dwóch innych graczy i wyeliminować czwartego. To zadziała tylko jeśli wyeliminowany gracz najpierw pozwoli się wyeliminować (potrzeba trochę Rycerstwa).
Znane również jako Sojusze. Założeniem gry jest by NIE próbować nikogo eliminować. Eliminacja gracza powinna wynikać z sojuszu innych graczy. Jeśli tego się nie zrobi, scena nie ułoży dobrze schematów a gracze chcą ze sobą za bardzo rywalizować. Również należy unikać powolnego spadku stanów i desperackich prób dołączenia do istniejącego sojuszu. To się dzieje gdy gracz zaczyna sobie uświadamiać, że został wyeliminowany.
Dobrym początkiem tej gry byłoby:
- Zacznijcie siedząc przy stole w wyciemnieniu.
- Kiedy jeszcze światła są wyłączone wszyscy zaczynają się śmiać jakby ktoś powiedział puentę dobrego dowcipu)
- Światła powoli się zapalają podczas gdy śmiech uczestników cichnie i sojusze zaczynają się tworzyć.
- Pod koniec scenki, która osiąga szczyt przy ostatniej, dramatycznej eliminacji, zwykle kończymy z czterema lub sześcioma wątkami i oczywistym bohaterem
Angielska nazwa gry: Excluding