Prosta historia
Prosta historia to taka, która dzieje się w czasie teraźniejszym. Nie ma skoków do przeszłości czy przyszłości, nie ma wątków pobocznych.
Angielska nazwa formatu: Straight Story
Prosty musical
Prosty musical to Prosta historia w formie musicalu. Musical zwykle ma wielki numer otwierający i kończy się wielkim finałem.
Angielska nazwa formatu: Standard Musical
Sybil
To zasadniczo Długa forma dla jednej osoby. W tym formacie gracz gra wszystkie postaci. Spektakl zaczyna się zwykle od monologu postaci i przechodzi w scenki na zmianę z kolejnymi monologami.
Tak można podsumować „zasady”:
- grasz wszystkie postaci i ich dialogi w scenkach
- monologi zarówno wewnętrzne (do postaci), jak i do publiczności, odnoś się do publiczności jako do grupy (ksiądz podczas kazania, osoba starająca się o pracę na rozmowie kwalifikacyjnej).
Źródło
Format przypisywany jest Andy’emu Eningerowi. Nazwa pochodzi od książki o tym samym tytule, o Sybil Dorsett, u której za dziecka zdiagnozowano zaburzenie dysocjacyjne tożsamości. Rzekomo w jednym ciele mieściła do 16 osobowości.
Angielska nazwa formatu: Sybil
TagOut
To jednocześnie format i trik możliwy do wykonania w trakcie występu. Jako format może być wykorzystane zarówno w krótkich formach, jak i długich formach.
Zasada jest prosta: Przejścia pomiędzy scenkami są dokonywane przez wymienianie gracza. Gracz (lub gracze) pozostają na scenie i osoba, która wymieniła jedną z osób zaczyna scenkę w innym czasie i/lub miejscu.
TagOut jako format jest opisany w książce Art by Committee, do której dołączone są filmy z przykładami.
Angielska nazwa formatu: TagOut
Opowiastki
W tym formacie grupa pięcioosobowa dostaje po jednej sugestii na początku spektaklu. Potem każdy gracz może grać scenki solowe z niewidzialnymi postaciami, mówić do publiczności, rozmawiać przez telefon, tylko działać fizycznie, itd. Robi to dopóki kolejny gracz nie wiejdzie na scenę – wówczas schodzi. Aktorzy mogą grać różne postaci, jeśli chcą.
Źródło
Format przypisuje się grupie Spontaneity Shop z Londynu.
Angielska nazwa formatu: TellTales
Idź za nim
Zacznij scenkę od przynajmniej dwóch postaci. To długa forma, więc można przechodzić do różnych scen w różnych odstępach czasu. Każdy gracz trzyma się jednej postaci.
Kiedy gracz schodzi ze sceny, publiczność może krzyczeć „Idź za nim”. W tym momencie wszystkie postaci na scenie schodzą, a historia jest kontynuowana z postacią, która właśnie opuściła scenę, i tworzy się zupełnie nowa linia fabularna. Postaci z poprzedniej sceny nie pojawiają się w kolejnej a gracze mogą grać różne postaci (poza „opuszczającym”). To trwa aż jedna z postaci opuści scenę a publiczność krzyknie „Idź za nim”.
Zwykle postaci z poprzednich scenek nie wracają, ale to nie jest sztywna zasada. Format pozwala na jednoczesne linie fabularne, które niekoniecznie się później łączą.
Angielska nazwa formatu: Follow the Leaver
Jednolita historia
Jednolita historia to opowieść, która dzieje się chronologicznie. Jedna historia, żadnych flashbacków i bocznych wątków.
Angielska nazwa formatu: Straight Story
Atlas chmur
Atlas chmur to książka Davida Mitchella, na podstawie której nakręcono film w 2012 roku. Książka ta ma specyficzną strukturę, która może posłużyć do stworzenia długiej formy improwizowanej. Po szczegóły zobacz Atlas chmur (możliwe spoilery).
Ten format działa w następujący sposób: to format improwizowany z przerwą. Przed przerwą kilka historii (w książce było to 6, ale dowolna liczba większa niż 2 się sprawdzi) jest w połowie opowiedzianych. Te historie mają miejsce w przeszłości, a każda kolejna jest nieco dalej w czasie. Każda historia jest odgrywana w konkretnym stylu. Po przerwie historie są kończone, ale w odwrotnej kolejności. Pod koniec występu historie powinny się ze sobą wiązać.
Przykład dla wyjaśnienia. Poproś publiczność o cztery sugestie okresów historycznych i miejsc, w porządku chronologicznym. Bliska i daleka przyszłość są dozwolone. Załóżmy, że dostaniemy rewolucję francuską, pierwsza wojna światowa w Wielkiej Brytanii, dzisiejsze USA i Chiny 2030. To wiedzie do 4 historii w 8 częściach. Cztery przed przerwą i cztery po niej. Każda historia jest grana jako Jednolita historia. Przykładowo:
- Historia 1, część 1: Dramat we Francji podczas rewolucji
- Historia 2, część 1: Romans podczas Pierwszej Wojny Światowej
- Historia 3, część 1: Thriller w USA, czasy obecne
- Historia 4, część 1: Musical w postkomunistycznych Chinach
- Przerwa
- Druga część historii 4
- Druga część historii 3
- Druga część historii 2
- Druga część historii 1
Powinno istnieć nawiązanie w historii 1 do historii 2, w historii 2 do historii 3 i w historii 3 do historii 4. Wszystkie powiązania powinny być różne i niekoniecznie typowo gatunkowe, n.p. książka napisana przez postać w historii 1 może być ważna w historii 2, wynalazek w historii 2 może wiązać się z zawodem w historii 3, itd. Jeśli jedno z powiązań jest oparte na postaciach, pozostałe powiązanie nie mogą być na tym oparte. Sytuacją idealną jest gdy nie wszystkie powiązania są ustalone przed przerwą. Dla bardzo konkretnych przykładów najlepiej przeczytać książkę Mitchella.
Źródło
Książka autorstwa Davida Mitchella wydana w 2004 roku. Pomysł użycia struktury dla długiej formy przypisywany jest Tomowi Tollenaere’owi.
Angielska nazwa formatu: Cloud Atlas
Montaż
To nazwa dla najbardziej ogólnej Długiej formy. Montaż to po prostu seria scenek, związanych ze sobą lub nie.
Angielska nazwa formuły: Montage
Bajka musicalowa
Bajka musicalowa wymaga 5-7 graczy i muzyka. Poproś publiczność o style muzyczne dla każdego gracza, potem poproś publiczność o sugestię ulubionej bajki z dzieciństwa. Gracze na zmianę śpiewają bajkę każdy w swoim stylu. Każdy gracz kontynuuje historię od miejsca, w którym skończyła poprzednia osoba aż do końca bajki.
Angielska nazwa formatu: Musical Fairy Tale